1e werkbezoek: Meeloopdag Grofvuil

Even wennen: de wekker om 6 uur. Pensioen, maar voldoende te doen. Opstaan wanneer jij dat wil, maar nu even niet. Op naar de Sneevlietweg om met Micky Visser de buurt achter het Osdorpplein grofvuilvrij te maken. We starten om half acht nadat ik met moeite de werklaarzen maat 44 aan heb kunnen trekken. Het lijkt of mijn wreef steeds hoger wordt.
Uitparkeren is lastig door de verkeerd geparkeerde auto's, maar lukt dankzij de stuurkunst van Micky (in een vorig leven vrachtwagenchauffeur) en meebewegende achterwielen toch. Dan valt het op dat het stuur niet recht staat en dat is al manoeuvrerend in de kleine ruimte toch net even te gevaarlijk, denkt Micky. We proberen het toch. Onderweg praten we over Micky's en mijn carrière. Micky is blij om bij de gemeente (nu 5 jaar) te werken. Binnenkort gaat hij ook leren ondergrondse containers te legen, want dan is hij nog beter inzetbaar. Tot zijn eigen verbazing vindt hij het kantoorwerk ook leuk wat hij gedeeltelijk nu doet.

 

De laatste 2 jaar ben ik als voorzitter van het VuilnisOproer Nieuw-West veel van mijn vrijwillige tijd bezig met schoon. Maar hoe gaat dat in de praktijk en waarom lukt dat niet altijd? Ik hoop antwoorden te vinden door een drietal geplande "werkbezoeken": 1. Grofvuil, 2. Bijplaatsingen met Pantar en 3. Meldpunt containeradoptanten.

Daarna hoop ik naast de vele ideeën die leven bij het VuilnisOproer ook de mogelijkheden en onmogelijkheden te weten vanuit de gemeente

Maar eerst naar een grofvuillokatie.

 

Als bijrijder heb je de functie van belader en moet je proberen de soms enorme stapel van grofvuil in zo min mogelijk (letterlijk) hapklare brokken aan de grijper aan te bieden. Dat vergt enig inzicht, maar gaat mij snel goed af, denk ik. Ik krijg geen commentaar van Micky dus ga zo lekker door. In korte tijd halen we 7 grofvuilplaatsen leeg, waarbij, vlak voor vertrek, de stoep met een bezem wordt schoongeveegd tot in de goot.

"Dat is voor de veegwagen", zegt Micky. Helemaal zeker is hij niet of die die dag wel in die wijk gaat komen. Voor mij een puntje van aandacht, want ik weet dat mensen zich eraan ergeren als het grofvuil wel weg is, maar dat de restanten blijven liggen. Met name glas is dan de boosdoener. Dat is niet zo gek want de grijper is zo sterk dat glas snel verbrijzeld.

 

We gaan met een half volle wagen naar het Westelijk havengebied, want het scheefstaande stuur is toch te onhandig en daardoor gevaarlijk. We legen eerst de halfvolle wagen (toch nog 2000 kg!) en krijgen een nieuwe wagen mee. Dat kost ruim drie kwartier, zodat we om 10 uur een broodje gaan eten op ons vertrekpunt. Dan kosten 7 grofvuilplaatsen schoonmaken wel een heleboel tijd. In de kantine volg ik de ergernissen zittend naast de tafeltennistafel: "mensen zijn niet opgevoed" hoor ik onder andere.

 

Het heen en weer rijden geeft wel de mogelijkheid om te spreken over welke opleiding Micky volgt en zijn wens verder te studeren, terwijl hij toch meer een doener is. Ook sondeer ik of hij voorstellen heeft voor een betere aanpak. Het blijkt lastig goede ideeën die bij meerdere collegae van Mick leven hoger op de organisatie in te brengen. Dat frustreert.

 

Met de nieuwe wagen rijden we weer naar het vuilgebied en ontdekken bij de eerste grofvuilplaats dat de kraan extreem langzaam beweegt. Twee kantoormedewerkers worden opgetrommeld om het geheel te bestuderen, maar hebben maar één oplossing: nieuwe wagen halen. Het kost weer tijd en maakt duidelijk dat het materiaal van deze dienst misschien wat achterstallig onderhoud vertoont. Toch is het goed dat ik nu zie dat dit de reden is dat dit werk niet altijd gladjes volgens schema kan verlopen.

Met een nieuwe wagen met goed werkende grijper pakken we nog 13 grofvuilplaatsen aan. Er is veel nieuwbouw in de wijk en naast grofvuil treffen we ook veel karton aan. Uiteraard hoort dat niet zo te worden aangeboden, maar of deze hoeveelheid karton in de papierbak had gekund, betwijfel ik.

 

Een collega van Micky stelt voor even mee onze buurt schoon te maken en dat blijkt ook nodig, want er ligt extreem veel. Bij Overleg ligt zeker 2 kubieke grindtegels, die we laten liggen. Dat is volgens Micky voor een andere dienst. Terug op kantoor worden de tegels direct gemeld. Onderweg spreken we nog Roy, een containeradoptant, wonend direct achter het Osdorpplein, die verhaalt over zijn ervaringen met "zijn" containerplek. Ik vertel hem van het VuilnisOproer Nieuw-West en over BuurtBlikVangers (BBV) die wij zoeken. Kennelijk is hij enthousiast want drie dagen later heeft hij zich als BBV-er aangemeld: nummer 42!

 

Ik bedank om 12:30 uur Micky voor het inkijkje in zijn werk en bied ik hem aan dat ik hem binnenkort eens mee zal nemen naar Ajax. Wel wat vermoeid en stijf een paar uur later van het op- en afklimmen naar de cabine is mij duidelijk dat dit werk erg bevredigend kan zijn en dat reinigers trots zijn op het schoonhouden van een buurt.